చదువుకుంటారా? లేక...

మొన్నీ మధ్యేనా? త్రైమాసిక పరీక్షలయ్యాయి,.. 'ఓ పనై పోయింది బాబూ ' అన్నాను? మళ్ళీ వచ్చి పడ్డాయండీ హాఫ్ యర్లీస్ ..  పిల్లలు రెండు నెలల క్రితం ఆఖరి పరీక్ష రాసిన తర్వాత విసిరేసిన పుస్తకాల దుమ్మూ గట్రా దులుపుకుని, చెదలూ అవీ బ్లేడులతో గీకి పడేసి.. ముందరేసుకుని కూర్చున్నారు.  ఉదయం నుండీ పదిహేను నిమిషాల సుదీర్ఘ చదువు ఎపిసోడ్ కి 2 గంటల షార్ట్ బ్రేకులు విధి గా తీసుకుంటూ, తెగ అలిసిపోతున్నారు. ఈ ప్రెషర్ తట్టుకోలేక ఉదయం నుంచీ ఒకటే దెబ్బలాట.

ఉదయం నుంచీ చూస్తున్నాను. అసలు ఇద్దరికిద్దరూ ఆగరే? ఇక లాభం లేదని జస్టిస్ కృష్ణప్రియ అవతారం ఎత్తాను.  ఇద్దరినీ తలా ఒక గది లో కూర్చోమని హుకుం జారీ చేసాను ..నేను చూడకుండా మళ్ళీ ఒకదగ్గర చేరి 10 నిమిషాలాడుకోవటం.. మళ్ళీ తగవు మూడ్ లోకి వెళ్ళిపోవటం :-(  ఇద్దరూ మాట్లాడుకోవటానికి వీల్లేదని తీర్పు ఇస్తే..సైగల్లో మాట్లాడుకుంటూ ఇకిలింపులు.. నిమిషాల్లో గొడవల్లోకి రూపాంతరం చెందటం.. పోనీ ఏక పక్ష తీర్పు ఇచ్చామా? మనల్ని ఫూల్స్ చేసి ఇద్దరూ కలిసిపోతారు!!!



అసలు రోజు మొదలవటమే పెద్ద గొడవతో .. టూత్ బ్రష్ మీద పేస్టు నేను ఫస్ట్ వేసుకుంటానంటే..నేను ఫస్టని రగడ.  పరుగు పరుగున వచ్చాను. తగవు తీర్చటానికి..  ఇద్దరూ నా వైపు నేను వర్ణించలేని భావం తో చూస్తున్నారు, తీర్పు ఎలా ఇస్తానా అన్నట్టు. రాం జన్మ భూమి తీర్పు కన్నా వంద రెంట్ల ఉత్కంఠ మా ఇంట్లో..TV రియాలిటీ షో ల్లో ఎవరు గెలిచారో చెప్పే ముందు చూపించే టెన్షన్ వాతావరణం లో..

సరేనని, దీనికి ఒక పరిష్కారం ఆలోచించి ఇద్దరి టూత్ బ్రస్షులూ తీసుకుని వేరే గది లోకెళ్ళి గడియలు బిగించి పేస్టులు వేసి .. ఎందుకో అనుమానం వచ్చి చూస్తే.. గది బయట కిటికీ లోంచి కర్టెన్ల సందులోంచి చూస్తున్నారు, ఎవరికి ఫస్ట్ వేస్తున్నానా అని.  'హమ్మో.. తృటి లో ఎంత ప్రమాదం తప్పింది.  నిన్న మా మేరీ కి ఉదారం గా మూడు రోజుల సెలవ గ్రాంట్ చేసినందులు భగవంతుడు ఇన్స్టంట్ గా ఇచ్చిన వరం!!


రోజంతా.. పిల్లల చాడీలతో తల వాచిపోయింది. 'అదిగో నేనేమీ చేయకుండానే నావైపు కోపం గా చూసింది చెల్లి ' అని అక్కంటే .. 'నేను ఏమీ అనకుండా నా పని చేసుకుంటూ కూర్చుంటే.. గట్టిగా అరుస్తూ, కావాలని నన్ను తోసుకుంటూ వెళ్ళింది చెల్లెలుంగారి కంప్లెయింట్.. అంబానీ సోదరులైనా కాస్త మీడియా ముందైనా అన్యోన్యత నటిస్తారేమో కానీ.. వీళ్ళు మాత్రం టాం & జెర్రీల్లా గొడవలు పెట్టుకుంటూనే ఉన్నారు. ఒకపక్క సహనం నశిస్తున్నా.. పరీక్షలప్పుడు ఏడిపించటం ఎందుకని చూస్తున్నాను.


మా పెద్దమ్మాయికేమో,.. 'తప్పు చెల్లిదయినా తిట్లు నాకే పడతాయి. అమ్మ చెల్లిని ఫేవర్ చేస్తుంది ' అని బలమైన అభిప్రాయం. చిన్నదేమో.. 'అక్కంటేనే అమ్మకి ప్రాణం.. నాకు ఎప్పుడూ సెకండ్ ప్రిఫరెన్సే..  అని.. అందుకే అక్క ని ముందు కన్నాక దాన్ని కన్నామని దానికి అంతకన్నా దృఢమైన అభిప్రాయం.

తల్లిదండ్రులకి ఇద్దరూ సమానమే ' అన్న కాన్సెప్ట్ తలకెక్కేలా బోల్డు కథలు చెప్తున్నాను అప్పటికీ. 


నాకు ఇంకోటి కూడా  గుర్తొచ్చింది.. చిన్నప్పుడు  మా అమ్మ చెల్లిని వెనకెసుకొచ్చినప్పుడల్లా.. మా అమ్మ నిజంగా నాకూ అమ్మేనా? లేక నన్ను ఎక్కడినిచైనా తీసుకొచ్చారా అని అనుమానాలు రావటం గుర్తొచ్చింది.

మధ్యాహ్నం, చదువులయ్యాక కాస్త వంట చేద్దాం అని పిల్లలకి ' బ్రేక్ ' ఇచ్చి కూరగాయలు తరగటం మొదలు పెట్టానో లేదో పేద్దగా ఏడుస్తూ ఇంటికి చేరారు ఇద్దరూ.. వెనకాలే పిల్లల గాంగ్ తమాషా చూడటానికి చేరిపోయారు. ముందర బాబోయ్.. ఈ పిల్లలకి ఏ మోకాళ్ళ చిప్పలు పగలడమో, పళ్ళు విరగటమో జరగలేదు కదా అని వంటింట్లో పని అర్థంతరం గా ముగించి చేతులు కడుక్కునేంత లోనే..  ఇద్దరూ ఒకేసారి గట్టిగా వాళ్ళ వాదనలు మొదలు పెట్టేశారు. వీళ్ళకి తోడు పెద్దమ్మాయి స్నేహితులు, చిన్నమ్మాయి స్నేహితులు కూడా.. ఒకేసారి అరుస్తూండటం తో.. కళ్ళు బైర్లు కమ్మి.. 'ఆపండీఈ,  ' అని అరిచి.. కచేరీ మొదలు పెట్టాను. 


ఇంతకీ విషయం ఏంటీ అంటే..
హానా మోంటానా స్టిక్కర్లట 10 రూపాయలకి ఒకటి చొప్పున దొరుకుతాయి. ఎవరో రిటర్న్ గిఫ్ట్ గా ఇచ్చారు. వాటికోసం ఇవ్వాళ్ళ మరీ రోడ్ మీద జుట్లు పీక్కున్నంత పని చేశారు.

సాధారణం గా ఇలాంటి గొడవలప్పుడు.. నాకు మా చిన్నదనం లో అక్కా చెళ్ళెళ్ళంటే వీళ్ళు రా అన్నట్టు ఎంత సఖ్యత గా ఉండేవాళ్ళమో..  కథలు కథలు గా చెప్పటం అలవాటు.. (మన లో మాట.. మా అమ్మా ..అదే కథ చెప్పేది.. "మీలా మేము కొట్టుకుంటే మా అమ్మా-నాన్న సన్యాసుల్లో కలిసిపోయేవాళ్ళు. ఏడుగురు పిల్లలలం ఎప్పుడూ అంబుల పొది లా కలిసి తిరిగే వాళ్ళం అని.. చిన్నప్పుడు అమాయకం గా నమ్మేసేదాన్ని.

ఇంకా నేను మొదలు పెట్టేలోపలే.. మా పెద్ద టపాకాయ.. 'నాకు తెలుసు.. నువ్వూ, పిన్నీ..ఒక్కసారి కూడా జుట్లు పీక్కునేవాళ్ళు కాదు. మేమే బాడ్ ' అంది ఉక్రోషం గా..  నేను వెంటనే రూట్ మార్చేసి.. ' అది కాదు.. నాకూ, నాన్నకీ..' అని ఏదో మొదలు పెట్టబోయాను.. 'మాకిద్దరికీ కొంత పరువు లాంటివి ఉంది. రోడ్డు మీద గొడవ పడితే మేము తల ఎత్తుకోగలమా? ' అని బరువైన డైలాగులు చెప్దామని ముఖం సాధ్యమైనంత సీరియస్ గా పెట్టుకునేంత లో.. మా చిన్న సిసింద్రీ . 'తెలుసు తెలుసు.. మీరిద్దరూ ఎంత ఫైట్ చేసినా.. ఇంట్లోనీ చేస్తారు కానీ..బయట జుట్లు పీక్కోరు.. ' అనేసింది. దానితో అందరం హాయిగా నవ్వేసాం.

Same story in my family aanTee  అంది ఎందురింటి ఆరేళ్ళ పిల్ల.  'ఆ ' అని అనేలోపలే ఏడేళ్ళ పక్కమ్మాయి మా ఇంట్లో కూడా మా అమ్మా నాన్న ఫైట్ చేసుకుంటారు కోనీ..  they won' t hit each other aunty.. అంది. ఇంకో పాప.. " మా ఇంట్లో అయితే.. My grandparents also fight with each other like anything Aunty అంది.  పక్కమ్మాయి మళ్ళీ అందుకుని.. మా క్లాస్ లో అరుణ్ వాళ్ళ అమ్మా నాన్న  fought so hard that.. Arun missed the school yesterday అంది, పెద్ద రహస్యాన్ని కనుక్కున్న దానిలా...

వీళ్ళ ఇబ్బంది కరమైన వాక్ప్రవాహాన్ని ఆపాలంటే మన దగ్గరుంది గా బ్రహ్మాస్త్రం? హా హా హా అని మనసులోనే వికటాట్టహాసం చేసుకుని.. 'పదండి పదండి.. ఇంక చదువు కీ అని మా పిల్లలని లోపలకి లాగి చాయిస్ ఇచ్చాను " చదువుకుంటారా? రండి లేదా.. కలిసి మెలసి ఆడుకోండి.."  కాలనీ పిల్లలని.. పోనీ మీరు కూడా వస్తారా? సరదాగా ప్రశ్నలడు... ' అనేలోపలే పిల్లలంతా.. 'గాయబ్, గాన్, (వెళ్ళి ) పోయారు.. పోయ్టాంగ.. గేలే,, పోగిదరే .


టైం దొరికింది గా.. చక చకా టపా రాసేస్తున్నాను.. :)