గేటెడ్ కమ్యూనిటీ కథలు - I am ok, You are not ok!

ఆగస్ట్ పదిహేను మళ్లీ వచ్చేస్తోందా? ఈలోగా మొన్నటి చబ్బీస్ జనవరి గురించి మాట్లాడుకుపోతే.. మరీ కొత్తావకాయ పెట్టాక పాత సంవత్సరం ప్లాస్టిక్ డబ్బాలో పెట్టి, ఎండిన, రంగు మారిన ఆవకాయ లాంటి కబుర్లయిపోతాయి కదా.. అసలే ఇప్పటికే లేట్ లెండి.

మొన్న క్రిస్ మస్ సెలవలకి ముందుగా ప్లాన్ చేసుకున్న కుటుంబాలు ఎంచక్కా వెకేషన్లకి పరిగెడితే.. కాలనీ బోసిపోయింది. ఎక్కడికీ టికెట్లు దొరకక ఉద్యాన నగరి లోనే ఉండిపోయిన వారు క్రెడిట్ కార్డ్ మాగ్నెటిక్ స్ట్రిప్ గీతలు పడేంత వరకూ గీకి గీకి అస్సలూ అవసరం లేని వస్తువులన్నీ తెగ కొనేసి, రిలీజ్ చేసిన సినిమాల్లో కాస్త 'గుడ్డిలో మెల్ల ' అనిపించినవి చూసి తలనొప్పులు తెచ్చుకుని కచ్చ గా తీరిగ్గా ఉన్నారేమో.. గొడవలు అక్కడ రాజుకున్నాయి.

ముప్ఫయ్యవ నంబర్ ఆయన కి కాలనీ లో సీనియర్ సిటిజన్లకీ మొదటి గొడవ.. రాత్రుళ్లు గాట్టిగా మాట్లాడుతూ వాకింగ్ చేస్తున్నారు. దాని వల్ల పడుకోవటానికి కష్టం గా ఉంది.. అని. ఇదేమైనా బౌద్ధుల/జైనుల ఆశ్రమమా మౌనం గా నడవటానికి? అంతగా కష్టం గా ఉంటే చెవిలో దూది పెట్టుకుని పడుకోండి.. అని పెద్దవాళ్లు విసుక్కున్నారు. కాలనీ మెయిలర్ భగ భగ మంది. ఈ-మేయిలాస్త్రాలు విసురుకున్నారు..

నాలుగో నంబర్ ఆవిడ పూల తీగ విరగ బూసి ఎండుటాకులూ, పూలూ ఐదో నంబరాయన వాకిట్లో పడుతున్నాయట. సరే అని ఆవిడ రోజూ పనమ్మాయి ని అటువైపు కూడా చీపురు వేయమని పురమాయించింది. కానీ.. మాకు చీకటవుతోంది.. కాస్త అరటి చెట్లు కొట్టించేయండి.. అన్న మాట వింటూనే గయ్యి మని లేచిందీవిడ. మీ ఇంట్లో పాలు తాగి పిల్లి మా ఇల్లు పాడు చేస్తోంది. అని ఎదురు దాడి చేసింది. దానికి 'మేము మాత్రమే దానికి పాలు పోస్తున్నామని రుజువేంటి.. వేరే ఏ ఇంట్లోనూ అది తిండి ముట్టదని ప్రూవ్ చేస్తే నేనే వచ్చి అంతా శుభ్రపరుస్తాను. అని ఈయనా చాలెంజ్ విసిరాడు. ఫలితం.. మాటలాగిపోయాయి. పిల్లి మీదా, కాకి మీదా పేర్లు పెట్టుకుని కాస్త వాగ్యుద్ధాలు..

ఇరవై ఎనిమిదో ఆయనకి పండక్కైనా, తద్దినానికైనా షార్ట్స్ లోనే తిరగటం అలవాటు. ఆగస్టు పదిహేనుకీ అవే కురుచ వస్త్రాలతో జండా వందనం చేశాడని, ఇరవయ్యొకటవ ఇంటాయన మనోభావాలు దెబ్బదిన్నాయి. కనీసం గణతంత్ర దినోత్సవం రోజున పధ్ధతి పాటించాలని ప్రతిపాదిస్తూ ఒక మెయిల్. 'చాట్! నన్నంటాడా? అయినా ఆయనకేం దేశభక్తి ఉండేడ్సింది? నాది RSS. నేను క్రమశిక్షణ కలిగిన స్వయం సేవక్ ని. నన్నింత మాటన్నాక నేను రాను. మీరే చేసుకోండి.. పధ్ధతి గా ..' అని అలిగి అటకెక్కాడు.


పిల్లల నాటకాల్లో వాళ్ల పిల్లలకి ప్రాముఖ్యత లేని పాత్ర లిచ్చారనీ, నాట్యం లో వెనక వరస లో నిలబెట్టారనీ.. స్పీచ్ అవకాశం వాళ్ల పిల్లలకి ఇవ్వలేదనీ.. ఇలాగ తల్లుల గొడవలు.

పిల్లలకి మ్యూజిక్ బాండ్ ఏర్పాటు చేసారు. మా కాంప్లెక్స్ లో ఒకప్పటి ఒక కాలేజ్ సూపర్ స్టార్, ప్రస్తుతపు మామూలు సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్/తండ్రి. అందరూ ఎంతో ఉత్సాహం గా మొదలు పెట్టారు. రోజూ ప్రాక్తీసే. ఇంకో రెండు రోజుల్లో ఫంక్షన్ అనేసరికి మూడు మైకులు ఉంటాయనగానే.. మైక్ నాకు ఉండాలని, అబ్బే నా గొంతు బాగుంది నాకే ఉండాలని పిల్లల కస్సు బస్సులు. తల్లుల రికమెండేషన్, గొడవలూ..


పెసిడెంట్ గారికీ తొమ్మిదో నంబర్ ఆయన కీ పచ్చ గడ్డి వేస్తే భగ్గుమంటుందని ప్రతీతి. తొమ్మిదో నంబర్ ఆయన పూల కుండీలు తెప్పించి ఇంటి బయట రోడ్డుకి దగ్గర గా పెట్టించి తోటమాలి లేడని ఆఫీస్ కెళ్లి వచ్చేసరికి 'ఎన్నాళ్ళకి దొరికావు !' అని ఆనందంగా ఆ కుండీలు తీయించి లోపల పెట్టించి పెద్ద మెయిల్ పంపారాయన. దానికి తొమ్మిదయన నిప్పులు దొక్కిన వాడిలా చిందులేస్తూ.. ఆవేశపడి వెళ్తే పెసిడెంట్ గారు ఊర్లో లేరని తెలిసింది. దానితో ఆయన కుతకుత లాడుతున్నాడు. అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు.


ఇలాగ హై వోల్టేజ్ ట్రాన్స్ ఫార్మర్ పక్కన ఉన్నట్టు .. కాలనీ లో గంభీర మైన వాతావరణం. కొంత మంది మరీ సెన్సిటివ్ తల్లి దండ్రులు పిల్లల్ని కూడా కలవనీయకుండా అడ్డుకుని గొడవల్ని ఇంకో ఎత్తుకి తీసుకెళ్లారు.

ఈ పండుగ ప్రిపరేషన్లకి మాత్రం నన్ను ఎంత మంచి మనసున్న దానిననీ, అద్భుతమైన నైబరనీ, అత్యంత రుచికరమైన వంటలు చేస్తాననీ, అందర్నీ కలుపుకుపోయే స్వచ్చమైన స్వభావమనీ, ఇంకా ఎన్నో రకాలు గా కృష్ణ సహస్ర నామాలు చదివినా.. నేను దీపావళి దెబ్బ నుండి ఇంకా కోలుకోకపోవటం తో.. అస్సలూ లొంగలేదు.. (ఏ మాట కామాటే చెప్పుకోవాలి.. లోపల లోపల సంతోషించి మా బాసూ, మా ఇంట్లో వాళ్లూ కూడా ఇలాగే అనుకుంటే ఎంత బాగుండు? అనుకున్నాను లెండి..)


ఇక ఆరోజు అందరం ఎనిమిది కల్లా జండా కర్ర దగ్గర సమావేశం అయ్యాం. ఒక కాలనీ కి చెందిన వారిలా, కలిసి ఉత్సాహం గా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కోలాహలం గా ఉండే వారు.. ఏదో అఖిల పార్టీ సమావేశం లో జగన్ కి ఒక పక్కన కిరణ్ కుమార్,ఇంకో పక్క చంద్రబాబు,ఆయన పక్కన లక్ష్మీ పార్వతి కూర్చున్నట్టు,

ఇంకోవరస లో చిరంజీవి కి ఒకపక్క రోజా, ఇంకో పక్క మోహన్ బాబు కబుర్లాడుకుంటున్నట్టు, పోనీ అని ఆయన పక్కకు తప్పుకుని ఒక చోట కూలబడితే అక్కడ జీవితా రాజశేఖర్ లు తగిలినట్టు..  పోనీ అటుపోదాం అంటే.. వీజీ శాంతి  పక్కన తప్ప ఖాళీ సీట్ లేనట్టు.


కొద్ది దూరం లో గంగా భవాని, నన్నపునేని రాజకుమారి ఒక పక్క కూర్చున్నట్టు... తటస్థులు బిక్కు బిక్కు మంటూ ఒక మూల కూర్చుని కాసేపు.. లాభం లేదని కాస్త హడావిడి చేస్తున్నాం.

ప్రత్యేకం గా టీ పెట్టాలంటే వేన్నీళ్ళు కాచక్కరలేదు. కుర్చీల మధ్యనుండి అలా కెటిల్ తీసుకెళ్తే చాలు. పొగలు కక్కే చాయ్ తయార్!

ప్రోగ్రాం మొదలైంది. జండా వందనం, పిల్లల ఆటపాటలు, నృత్యాలు,.. స్కిట్స్.. బాగానే నడుస్తున్నాయి.

పెసిడెంట్ గారు, తొమ్మిదో నంబర్ ఆయనా మంచి వాగ్యుద్ధం చేసుకున్నారు. అందరికీ సాంస్కృతిక కార్యక్రమాల కన్నా.. అదే ఎక్కువ రంజింపచేసిందని వేరే చెప్పక్కర్లేదనుకుంటాను?

నెమ్మదిగా అందరూ పిల్లల పాటలు, డాన్సులు సరదాగా చూస్తున్నారు. పెద్ద పెద్ద డ్రం సెట్లు తెచ్చి మైక్ అదీ పెడుతూనే..పిల్లల కేరింతలు కొట్టేస్తున్నారు.బయట నుండి అద్దెకి తెచ్చిన స్పీకర్లు పెట్టి కరెంట్ కనెక్షన్లు ఇచ్చి తెగ హడావిడి, కోలాహలం లో ఎప్పుడు మబ్బులు కమ్ముకున్నాయో గమనించనే లేదు. నీటి చుక్కలు టాప్ టాప్ మని గుండె లటుక్కుమంది. అద్దెకి తెచ్చిన ఎలక్ట్రిక్ సామాన్లు, మా కాలనీ వాసుల సరదా కోసం తెచ్చిన ఖరీదైన డ్రమ్స్, మైక్స్ అలాగ అన్నీ!!!

పిల్లలు అరుపులు. ఒక రెండు క్షణాలు నిశ్చేష్టులై ఉండి పోయినా.. సద్దుకుని అందరూ పరుగులు తీసారు లాన్ లోకి. ఒకళ్లు మోటార్ సెట్ మీద కప్పే టార్పాలిన్ షీట్ తెచ్చి కప్పటానికి ప్రయత్నిస్తే..ఇంకోరు మధ్యలో కర్రలు పెట్టి గొడుగు లా నిలపటానికి..

ఈలోగా పెద్దాయన హడావిడి లో వైర్ కాలికి తట్టుకుని పడిపోబోయారు. ముప్ఫయ్యవ నంబర్ ఆయన ఆపి చేత్తో నడిపించి గొడుగు కిందకి తెచ్చారు.

నాలుగో నంబర్ ఆవిడా, ఐదో నంబర్ ఆయనా కలిపి ఒక కర్ర ని అడ్డం గా పైకి పట్టుకున్నారు. మరి గొడుగు ఎత్తు పెంచాలా?

ఇరవై ఎనిమిదవ నంబర్ ఆయన పండగ బహిష్కరించినా, వాళ్ల పిల్లలు సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలలో పాల్గొనటం తో ఆయన వర్షం లో ఇరుక్కున్న కుటుంబం కోసం వస్తూ.. ఇరవై ఒకటవ ఆయన చేతినుండి ఇంకో నాలుగు కర్రలు అందుకుని రాటల్లా నిలబెట్టారు...

కాలనీ ఆడవారంతా పిల్లలు తడవకుండా, ఇన్స్త్రు మెంట్లు ముట్టుకోకుండా కాపాడారు. ఇంత చేసినా ఒక పక్క టార్పాలిన్ కి చిల్లు పడితే.. పెసిడెంట్ గారు.. తొమ్మిదో నంబర్ ఆయన ని.. 'అదిగో నా కార్ పైన వేసిన కవర్ లాక్కు రావయ్యా.. ఇక్కడ ఎలెక్ట్రిక్ కనేక్షన్లకి ప్రమాదం.. అని అరిచాడు. ఇద్దరూ నీరు పడకుండా ఆపారు.

వర్షం పెరగటమే కానీ తగ్గదే? పిల్లలు మాత్రం ఖుష్! గెంతులే గెంతులు. పెద్దలు కూడా కొద్దిగా తడుస్తూ, వణుకుతూ.. జోకులేసుకుంటూ వృద్ధులనీ, పిల్లల్నీ సంరక్షిస్తూ ..

ఈ పిల్లా మేకా (మైకూ) వర్షం బారీన పడకుండా ఒక కృష్ణుడు కాదు ఒక యాభై కృష్ణుళ్ళు ఉన్నారా అన్నట్టు. ఒక విధమైన తృప్తి.. ఆనందం!!


ఆ వర్షం మా కమ్యూనిటీ జనుల మనసు లో గడ్డ కట్టిన చిన్న చిన్న మనస్పర్థలని, ముందర తడిపి, మెత్తపరచి, నెమ్మదిగా చిత్తడి చేసి, కరిగించింది. వర్షం నీళ్ళల్లో కలిసి ప్రవహించి మా rain water recycling plant 's reservoirs లోకి చేరింది. మళ్లీ ఆ నీరు తాగి మేము కొత్త గొడవలు పెట్టుకునేంత వరకూ మేమంతా 'I am ok, you are ok, We are all Ok' :)