పారిస్ వెళ్లండి!! కానీ..

లవంగం (మన్మథుడు లో బ్రహ్మానందం) ఇంటికి మాత్రం వెళ్లకు..." అని ఒకళ్లు.. "పారిస్ లో ఎస్కలేటర్లు మాత్రం మా బెమ్మి చెప్పినట్టే ఎక్కు ,.. అసలే పారిస్ ఇండియా ని టేప్ లో 30 సంవత్సరాలు ఫార్వార్డ్ చేస్తే ఎలా ఉంటుందో అంత ముందు ఉంటుంద"ని ఒకరు... "పారిస్ వాళ్లకి కూడా నీళ్లంటే భయం అందుకే బ్రిడ్జులు కట్టార" ని ఒకరూ.. "పారిస్ లో బూట్లు కొనద్దు ... ఈజీ మెథడ్లు ఉంటాయని ఒకరూ.. తిరిగి వచ్చేప్పుడు సామాన్లు ఎక్కువైతే ఎక్కడైనా పెట్టేయ్.. సంవత్సరం తర్వాత వచ్చినా అక్కడే ఉంటుందని అప్పుడు తెచ్చుకోవచ్చని ఒకరూ.. సలహాలిచ్చారు.. పారిస్ కి సెలవలకి వెళ్తున్నానని తెలిసి.... తెగ నవ్వుకున్నాం.

పారిస్... ఐరోపా సాంస్కృతిక రాజధాని.. కళాకారుల కలల నగరం.. ఫాషన్ ప్రపంచ రాజధాని కూడా కదా .. ఎన్ని నవలల్లో చదివాం.. ఎన్ని రకాలు గా ఊహించుకున్నాం.. ఐదు రోజులు పారిస్ లో ఉంటామనగానే ఒక రకమైన ఉద్విగ్నత.. మూడు నెలల క్రితమే టికెట్లు కొనేసాం... హోటల్ గదులూ బుక్ చేసేసాం.. ఇంటర్నెట్ అంతా గాలించి, శోధించి, సమాచారాన్ని పుంఖాను పుంఖాలు గా ప్రింట్ అవుట్లు తీసి భద్రపరచుకున్నాం...

ఇదంతా ఒక ఎత్తు.. బాసు గారి దగ్గర సెలవు ప్రస్తావన తేవాలంటే బోల్డంత బెరుకు.. అంతకన్నా.. 'మీ సిస్టం పాస్ వర్డ్ అర్జెంట్ గా ఇస్తారా?' అడిగితేనే బెటరేమో.. ఎలాగా అని కొట్టుకుపోతుంటే నా పూర్వ జన్మ లో ఏ దాహం తో సొమ్మసిల్లిన వాడికి నీళ్లు పోసానో.. దేవుడు నన్ను కరుణించి.. ఆ పూట నా బాసు గారికి బోల్డు అర్జంట్ పనులతో ఊపిరి సలపకుండా చేసాడు.. నా తో 1:1 మీటింగు లో ఆయన.. ఎప్పుడు నేను లేచి వెళ్తానా అన్నట్టు ఉన్నారు. మామూలు గా అయితే... నేనే అలా అనుకుంటాను.. ఈయనేంటి. ఇంకా వదలడు...' అని. కాసేపు.. అవీ ఇవీ.. మాట్లాడి.. ఆయన అసహనం గా.. వేరే ఈ మెయిల్స్ చూస్తూ వినీ విననట్టు ఉన్నారని గమనించగానే.. 'అన్నట్టు మే లో విదేశాలకి వెళ్తున్నాను.. కరెక్ట్ డేట్లు కన్ఫర్మ్ కాగానే అప్లై చేస్తాను .. ' అన్నాను. ఆయన అన్య మనస్కంగా 'ఆ ఆ' అన్నారు. 'ఆహా.. వచ్చిన పని అయింది ' అని నేనూ వచ్చేసాను.

 కానీ సిస్టం లో అప్లై చేస్తే వెంటనే రిజెక్ట్ చేయగల ఘనుడాయన.. కానీ ౧౦ రోజులు కస్టమర్లతో ఆయనకి చాలా బిజీ అని తెలుసుకొని కరెక్ట్ గా ఆరోజే ఇరవై రోజులకి అప్లై చేసి ఊరుకున్నాను.. తర్వాత ఆయనా బిజీ.. ఎవ్వరి లీవూ అప్రూవ్ చేయలేదని తెలుసుకుని ..'హమ్మయ్య ' అని నా గొడవలో నేనూ బిజీ..

ఆఖరి వారం లో చూసి.. 'అదేంటి.. ఇలా చేసావ్? ' అని ఒకటే గొడవ.. మిమ్మల్నడిగేగా నెల రోజుల క్రితం అప్లై చేసింది ? అని నేనూ కాస్త దబాయించి బయట పడ్డాను..

"పారిస్ కి వెళ్తున్నాం..సెలవలకి ..." అనగానే..పైన మన్మథుడి లో హాస్యం తో బాటూ.. తెలిసిన వారు అందరూ తలా ఒక సలహా ఇచ్చారు.. 'అదేంటి? ఒక్క పారిస్ మాత్రమే నా? ఇంకా అన్ని ఐరోపా దేశాలూ తిరిగి రావచ్చు కదా? ' 'పారిస్ లో ఏముంది? ఆ శిల్పాలూ, చిత్రాలూ తప్పితే..అదే ఈజిప్ట్ అయితే పిరమిడ్లు, స్విట్జర్లాండ్ అయితే ప్రకృతి అందాలు.. వాటికన్ నగరం లో ఇవీ.. లండన్ లో అవీ..' అనీ... ఇంకొక కొ వర్కర్ అయితే 'ఎందుకండీ కృష్ణ గారూ.. అన్ని లక్షలు పోసి..పారిస్.. సినిమాల్లో చూస్తూనే ఉన్నాం.. ఏదైనా ఆఫీస్ ట్రిప్ వేసుకుని దోవ లో ఆగండి.. చక్కగా.. ఈ డబ్బు తో బంగారం కొని పెట్టండి..మీకు అసలే ఆడపిల్లలు! రేపు అవసరాలుంటాయి.." అని. ఒళ్లు మండింది కానీ.. ఆతను శ్రేయోభిలాషి అని తెలుసు.. నవ్వి ఊరుకున్నాను.


అంతకు ముందు చూసి వచ్చినవారిలో 'మోనాలిసా ని మాత్రం చూస్తే చేష్టలుడిగి అలాగే నిలబడిపోతాం' అని ఒకరు, 'అంత కష్టపడి మ్యూజియం అంతా తిరిగి తిరిగి వెళ్తే ఐదు మీటర్ల దూరం లో పైగా గాజు ఫ్రెం లో ఉంటుంది.. దాని బదులు ఇంటర్ నెట్ లో చూడటం మేలు..' అని ఒకరు.. టూరిస్ట్ పాకేజ్ తీసుకొమ్మని ఒకరు.. అంత దండగ వేరే లేనే లేదు.. అన్నీ గూగుల్ చేసి పెట్టుకొమ్మని ఒకరు.. గది లో వండుకొమ్మని ఒకరు,.. అక్కడ ఉన్న భారతీయ రెస్టారెంట్ విషయాలు కొందరు, అంత దూరమూ వెళ్లి ఇండియన్ ఫుడ్ ఏంటి? హాయిగా ఫ్రెంచ్ కుజీన్ తినక ..అని మరి కొందరు..


అందరి అభిప్రాయాలూ విన్నాక చెప్పలేనంత కన్ఫ్యూషన్ ఏర్పడింది. ఇంతకు ముందర మేము లండన్ అవీ వెళ్లినప్పుడు కేవలం మేము భార్యా భర్తలమే చర్చించుకున్నా, చొక్కాలు చించుకున్నా.. చివరకి ఒక నిర్ణయానికి అంటూ వచ్చేవారం. ఇప్పుడు పిల్లల అభిప్రాయాలు..వాళ్లు మా ప్రయాణం గురించి అందరికీ నెల ముందే అందరికీ చెప్పేయటం వల్ల వారందరి అభిప్రాయలకీ విలువ ఇవ్వాల్సిన పరిస్థితి! పెద్దమ్మాయి కాస్త కళాత్మక హృదయం కలిగినదైతే, చిన్నదానికి థ్రిల్ రైడ్లూ, మంచి భోజనమూ గట్రా ఉంటే చాలు. మాకు కొన్నింటికి 'ఇదిగో.. ఈ కట్టడం కూడా చూసాం..' అని ఫోటో,వీడియో ప్రూఫులూ, కొన్నింటిని నిజం గా చూడాలనే ఉత్సాహమూ ఉన్నాయి.. కాకపొతే కరెక్ట్ గా..ఇద్దరి ఇష్టాలూ వ్యతిరేకం.


చివరకి అందరి ప్రయారిటీ లిస్టులేసి.. అందరికీ న్యాయం జరిగేలా ప్లాన్ వేసాం. మా చెల్లీ,మరిదీ ఒకటే నవ్వు.. 'పారిస్ లో తినటానికి .. ఫ్రెష్ గా కొత్తావకాయ పెట్టానూ..' అంటే.. వీలున్నప్పుడు ఒకపూట హోటల్లో వండుకుని.. ఒక్కోరోజూ బయట ఒక్కో రకం తిండీ తిందామని నిర్ణయం. సామాన్లు పెద్దగా లేవు గా.. అందుకని రైస్ కుక్కర్, అన్ని పొడులూ,పచ్చళ్ళూ, నూనె,నెయ్యి, ఉప్పు, మాగీ పాకెట్, లాంటివి పాక్ చేసుకుని విమానమెక్కేసాం.

 ఇక మా ట్రావెల్ ఏజెంట్ పుణ్యమా అని.. పారిస్ లో దిగగానే టాక్సీ డ్రైవర్ వచ్చి హోటల్ రూమ్ లో పడేశాడు. మా పెద్ద అమ్మాయి హోటల్ రూమ్ లోకి వెళ్తూనే కర్టెన్లు తీసి.. 'ఈఫిల్ టవర్!! అదిగో.... ' అని అరిచి తెగ సంబరపడింది. మాకు గుర్తేలేదు. ట్రావెల్ ఏజెంట్ ఈఫిల్ టవర్ కిటికీ లోంచి కనపడేలా గది ఇస్తానన్న విషయం. ప్రయాణం అలసట అంతా ఉఫ్ఫ్ఫ్ మని ఊడినట్టు ఎగిరిపోయింది. గబగబా తయారయి ఇంటి నుండి తెచ్చుకున్న చపాతీలు తినేసి మెట్రో లో ఈఫిల్ టవర్ కి ప్రయాణం కట్టాం.

రెండేళ్ల క్రితం ఇదే మే లో లండన్ వెళ్తే చలికి గడ గడ లాడాం కదా అని స్వేటర్లూ అవీ తీసుకుని బయటకి వచ్చాక తెలిసింది.. 'నమ్మ బెంగుళూరు' లానే ఉందని.. రాత్రి ౧౦.౩౦ కి సూర్యాస్తమయం. మా చిన్నది కాస్త డిజప్పాయింట్ అయింది. 'నా కొత్త స్వెటర్ వేసుకోటానికి లేదు ' అని. పోన్లే ఒకసారి వేసుకుని చటుక్కున ఫోటో తీసి మళ్లీ లోపల పెట్టేద్దాం అని ఓదార్చాను. చిన్నపిల్లల అభిప్రాయాలు వింటే ఆశ్చర్యం వేసింది. 'పారిస్ లో బొట్లు పెట్టుకోవద్దు.. మీ అమ్మని కూడా సల్వార్ కమీజ్ వేసుకోవద్దని చెప్పు.. అక్కడ ..you need to like you are one of them.. else you would land in to trouble' అన్నారు ట. అలాగే.. పిల్లలకి ఆసియా,ఆఫ్రికా ఖండాల్లో జనాలు మాత్రమే 'అన్నమో రామచంద్రా' అని అలమటిస్తూ ఉంటారు. ఐరోపా, అమెరికా వాస్తవ్యులు డబ్బులో ములిగి తేలుతూ ఉంటారని ఒక నమ్మకం.

 మా పెద్దమ్మాయికి మెట్రో స్టేషన్ కి చేరుతూనే రెండు అభిప్రాయాలూ పటా పంచలయ్యాయి. అడుక్కుని తినే వారు, సావనీర్లని 'యూరోకి ఐదు.. యూరోకి ఆరిస్తా తీసుకో.. ' అని గుంపులు గుంపులు గా మీద మీద కి వచ్చి బస్తాల్లో సామాన్లు పెట్టుకుని అమ్ముకునే ఏషియన్లు, నల్ల జాతి వారు, (వద్దు వద్దు అన్నా.. పోనీ ఎన్ని కావాలి చెప్పండి 'బెహన్జీ' అని వెంట పడే వారు.. వాళ్ల బాధ తట్టుకోలేక ఈఫిల్ టవర్ల బొమ్మలు మెడల్లో వేసుకుని మరీ తిరగాల్సి వచ్చేది..) బస్సుల్లో మన బియ్యం బస్తాల మెటీరియల్ తో చేసిన పేద్ద సంచీల్లో గ్రాసరీలు కొనుక్కుని వెళ్లే ఫ్రెంచ్ వనితలనీ,... మీటర్ల కొద్దీ బట్టని రక రకాలు గా తమ పధ్ధతి లో వంటికి చుట్టుకుని రైళ్లల్లో ప్రయాణాలు చేసే నల్ల జాతి స్త్రీలనీ, పారిస్ సిటీ లో చర్చిల దగ్గరా, ఓప్రా, మ్యూజియం ల దగ్గరా, హోటల్ రూమ్ లోనో, ఇంకెక్కడో పెట్టుకోకుండా.. బాగేజ్ (pull on) ని లాక్కుంటూ, భోజనాల సమయం లో ఏ మెట్ల మీదో, బెంచి మీదో, పెట్టె లోంచి ఇంటి నుండి తెచ్చుకున్న లంచ్ బాక్స్ తీసుకుని తినే ఐరోపా యువత నీ, చూసి 'అమ్మా నువ్వు కరెక్టే.. మా ఫ్రెండ్స్ రాంగ్' అంది. రైటూ, రాంగూ అని కాదు.. అని ఒక పేద్ద లెక్చర్ దానికి బహుమతి గా ఇచ్చాను..


ఏడేళ్ల పిల్ల కి స్నేహితులు చెప్పారుట.. 'ఈఫిల్ టవర్ మీద రెండో అంతస్తులో పారిస్ అందాలు చూస్తూ డిన్నర్ ' చేస్తేనే మజా ఉంటుంది.. మా పదేళ్ల పిల్లకి.. 'పారిస్ చాలా fashionable city.. మంచి డ్రెస్సులూ, కాస్మెటిక్స్ కొనుక్కో ' అని. 'అబ్బా.. వీళ్లు ఇలాంటివి చర్చిస్తారా? ' అని బుగ్గలు నొక్కుకున్నాం.


మొదటి రెండు రోజులూ, కాస్త స్టైల్ గా బయట ఫుడ్ తిన్నాక, పిల్లలు 'Amma.. Can we pack some aavakaayannam today to museum?' అని అడిగారు.. 'కుదిరింది తిక్క' అని మనసు లో అనుకుని.. పైకి మాత్రం సాధ్యమైనంత గంభీరం గా తల ఊపి ఊరుకున్నాను. పైగా.. 'ఏంటమ్మా? ఒక్క బ్రిడ్జ్, బిల్డింగ్..ప్లెయిన్ గా లేదు? ఏది చూసినా.. ఏదో తలకాయలు తొంగి చూడటం, టూ మచ్ గా పూలు, బంగారం పూతలూ, వాళ్ల దేవుళ్ల, రాజుల బొమ్మలు.. ' అని విసుగు. మా చిన్నదైతే.. 'ఏ ఒక్క అమ్మాయి శిల్పానికీ సరిగ్గా బట్టల్లేవు.. నాకు నచ్చలేదు.. ' అని ఖరా ఖండీ గా చెప్పేసింది. లూవ్ర్ మ్యూజియం లో నైతే.. ఏదో ముసలమ్మ లా.. ఒక బెంచి చూసుకుని.. 'మీరు అందరూ, ఈ బొమ్మలూ, చిత్రాలూ, శిల్పాలూ ఏం చూసుకుంటారో చూసుకుని ఇక్కడికే రండి.. నేను సామాన్లు చూసుకుంటా' అంది. అలా ఎలా వదిలేస్తాం.. ఒక్కదాన్నీ? అని బలవంతాన తీసుకెళ్తే మొహం మాడ్చుకుని, విసుగు చూపించటం.. చిరాకేసి.. 'ఇలా కాదు. పిల్లలు కాలేజ్ కెళ్ళాక.. మనమిద్దరమే వచ్చి చూడాలి ఇవన్నీ మళ్లీ..' అన్నాను. వెంటనే మా పెద్దమ్మాయి.. 'అవునవును.. ఛీ ఛీ.. అనుకుంటూ పారిస్ మ్యూజియం లన్నీ తిరగండి..' అని వ్యంగ్యం గా అంది. (సరిగ్గా బట్టల్లేని బొమ్మల్ని చూసి ఛీ ఛీ అంటామని...) ' ఇలాగయితే డిస్నీ లాండ్ కి వెళ్లినప్పుడు నేనూ ఇలాగే చేస్తాను.. ' అన్నానంతే.. దెబ్బకి చక చక లాడుతూ మ్యూజియాలూ, పాలస్ లూ, కాతేడ్రల్ లూ చూసి పెట్టారు.


పాపం వాళ్లని కాస్త కష్టపెట్టినట్టనిపించినా,.. ఒక్కటి గమనించాను.. పెద్దమ్మాయికి చరిత్ర పట్ల ఇంటరెస్ట్ ఉందని. ఎక్కడికెళ్లినా గైడ్ పక్కనే.. ఉండి అన్నీ తెలుసుకుంటూ తిరిగిందని.. అలాగే మ్యూజియం లో హెడ్ సెట్స్ ద్వారా చాలా ఫేమస్ చిత్రాల కథా, కమామీషూ తెలుసుకుని.. నాకు చెప్పింది. చాలా సంతోషం వేసింది.

మొదటి రోజు జాగ్రత్త గా, బెరుగ్గా వెళ్లి మెట్రో మాప్ చూసుకుంటూ ఈఫిల్ టవర్ దగ్గరికి వెళ్లాం. మెట్రో స్టేషన్ లోంచి బయటకి రాగానే చాలా మంది రోడ్ల మీద నుంచుని బొమ్మలమ్ముకుంటున్నారు.. ఒకర్ని ఈఫిల్ టవర్ ఎక్కడుంది? అని అడగగానే.. నవ్వి వెనక్కి చూపించాడు. ఆకాశమంత ఎత్తులో టవర్.. గుగుర్పాటు గా అనిపించింది. దగ్గరగా కనిపించినా.. సావనీర్లు అమ్ముకునేవారిని దాటుతూ, జనాలతో నడుస్తూ, మొత్తానికి పదిహేను నిమషాల నడక అయినట్టనిపించింది. పెద్ద లైన్. నెమ్మది గా నలభై నిమిషాల తర్వాత ఎలివేటర్ లో రెండవ అంతస్తుకి చేరాం. అక్కడ మా పాప కోరిక మేర సాండ్ విచ్ లు తిని పేక మేడల్లా అందం గా చాక్ పీసు ముక్కల రంగుల్లో తీర్చి దిద్దినట్టున్న పారిస్ నగరాన్ని చూసి, కాసేపటికి పై అంతస్తుకి వెళ్లాం. అక్కడనుంచి మళ్లీ కిందకి చూసి.. ఆనందించి 'అమ్మో ౧౦ దాటింది..' అని తిరుగు ముఖం పట్టం. విద్యు ద్దీపాలు ఒక్కసారి గా వెలగటం తో ఎంతో ఆనందం అనిపించింది. కిందకి దిగి మెట్రో స్టేషన్ వైపు నడుస్తుండగా.. ఒక్కసారి గా దీపాలు వెలుగుతూ ఆరుతూ సందడి చేశాయి.

 రెండవ రోజు ఉదయాన్నే లేచి హాయిగా సుదీర్ఘ అల్పాహారం (అధికాహారం?) చేసి నెమ్మది గా లూవ్ర్ మ్యూజియం కి వెళ్లే మెట్రో రైలెక్కాం. దిగాల్సిన స్టేషన్ దగ్గర రైలు ఆగలేదు.. 'అదేంటి' అంటే.. రైల్లో వాళ్లు అదొక ఎక్స్ ప్రెస్ బండి అని రెండు స్టేషన్లు దాటితే గానీ ఆగదని చెప్పారు. ఉసూరు మనిపించింది. మెట్రో లోంచి నీరసం గా బయటకి వచ్చి చూస్తే ఏముంది? అకస్మాత్తుగా ఒక టైం మషీన్ లో ఎక్కి మూడు వందల ఏళ్ల క్రితం రోజుల్లోకి వెళ్లామా అని ఆశ్చర్యం వేసింది. చుట్టూ పాతకాలపు రాజరిక చిహ్నాలున్న భవనాలు. అక్కడేదో స్ట్రైక్ లాంటిది చేస్తున్నారు. మేము నడుస్తూ, చుట్టూ భవనాల్ని, షాపులనీ చూస్తూ నెమ్మదిగా మ్యూజియం కి చేరాం.

మళ్లీ పెద్ద లైన్లో నంచున్నాం. ఒక్కసారి టికెట్, ఆడియో టూర్ తీసుకున్నాక, మేము నోట్ చేసుకుని వచ్చిన కళాఖండాలు ఎక్కడ చూడవచ్చో మార్క్ చేసుకుని.. మొట్టమొదట మోనాలిసా దగ్గరికి పరిగెత్తాం. (ఈ మ్యూజియం మరి నెమ్మదిగా చూస్తే వారమైనా పడుతుంది..) సాయంత్రం దాకా ఎంత కాళ్లు నొప్పులు గా అనిపించినా పట్టించుకోకుండా అనుకున్నవన్నీ చూసి...మధ్యలో మా మాగాయన్నం పొట్లాలతో బాటూ, అక్కడ సాండ్ విచ్లూ, కాఫీ, ఐస్ క్రీంలూ తిని.. రాత్రికి అలిసి చేరుకున్నాం.

మర్నాడు మాత్రం ముందు రోజులా పరిగెత్తకూడదని నిర్ణయం తీసుకుని కాస్త నెమ్మదిగా రెస్టారెంట్ లో ముందు రోజులా అధికాహారం తీసుకుని.. ఈసారి సిటీ టూర్ బస్సు లో (hop on, hop off) మొత్తం పారిస్ అంతా తిరిగి చూసాం. ఆడియో లో స్థల మహత్యాన్ని గురించి వినటం, ఎక్కడ కావాలంటే అక్కడ దిగి తిరిగి మళ్లీ వచ్చే బస్ ఎక్కి తర్వాతి స్టాప్ కి వెళ్లటం. ఈ విధం గా.. పారిస్ నగరాన్ని అంతా తిరిగి చూసి.. కాస్త షాపింగ్ చేసి ఇంటికొచ్చి పడ్డాం.

 నాలుగో రోజు తీరిగ్గా.. notre dome cathedral లో గంట గడిపి నెమ్మదిగా సీన్ నది మీద ఆడియో టూర్ తో బోట్ విహారం చేశాం. దాదాపు పారిస్ నగర విశేషాలన్నీ సీన్ నదీ తీరం లోనే ఉన్నాయి. ఒక్కో బ్రిడ్జ్ కీ ఒక్కో చరిత్ర.

 ఇక ఆఖరి రోజున వేర్సైల్స్ రాజ భవనం చూడటానికి బయల్దేరాం. ఆరు తరాల ఫ్రెంచ్ చక్రవర్తులు నివసించిన ఆ పాలస్ కోసం మెట్రో లో పారిస్ నగర శివార్లలో ఉన్న వేర్సైల్స్ నగరానికి వెళ్లాం. పొరపాటున వై జంక్షన్ లా ఉన్న రైలు స్టాపుల్లో రెంటికీ ఓకే నంబర్ ఉండటం తో చిన్న కన్ఫ్యూషన్.. రైల్లో ఉన్న ఒక మధ్యవయసు జంట ని అడిగితే వాళ్లు మమ్మల్ని రైలు దింపి మాతో వచ్చి మరీ కరెక్ట్ రైలెక్కించారు. పైగా.. మా రైలొచ్చేదాకా నుంచుని..కాలక్షేపం కబుర్లు చెప్పి వెళ్లారు. ఆ రాజ భవనం, వేల ఎకరాల్లో ఉద్యానవనాలూ, బంగారు తాపడాలతో జిగేల్ మంటున్న పాలస్ లొ గైడెడ్ టూర్ తీసుకుని కింగ్ లూయ్ XIV,XV,XVI నివసించిన గదులూ, వారి వ్యవహార శైలుల్లో తేడాలూ, వారి భావనానంకరణ లో అభిరుచులూ, ఫ్రెంచ్ విప్లవానికి దారి తీసిన పరిస్తుతులూ కొద్దిగా చదివి వచ్చినా.. మళ్లీ గైడ్ ద్వారా వింటుంటే బాగా అనిపించింది. రాజుగారి తోట లో మొత్తానికి నా కొత్తావకాయన్నం తిని, అక్కడి కఫే లో మంచి కాఫీ, కేక్ తిని హోటల్ గది కి వచ్చి పడ్డాం.




ఫ్రెంచ్ చక్రవర్తుల పాలస్ లూ, ఫ్రెంచ్ విప్లవాల, వారి యుద్దాల, విజయాల స్మారక చిహ్నాలు, చర్చిలూ, మ్యూజియం లూ, చివరకి సీన్ నది మీద కట్టిన ప్రతి బ్రిడ్జీ, వందలాది ఏళ్ల చరిత్ర ని కళ్ళకి కట్టినట్టు చూపిస్తుండగా.. గాలేరియాలూ, గట్రా.. మనం అడుగు పెడితేనే మాసిపోతాయన్నట్టు.. 'ఏదైనా కొందాం అక్కడ సరదాకి' అనుకున్నాను కానీ.. ధరలు చూసి.. మాట్లాడకుండా బయటకి వచ్చి.. notre dome cathedral పక్కన ఉన్న వీధిలో హాయిగా బంధు మిత్రులకి మా రేంజ్ లో సావనీర్లు కొనుక్కుని..సంతృప్తి పడ్డాము. కానీ నాకైతే కనీసం పిల్లలకి మంచి ఫాషనబుల్ బట్టలు ఒక్క జత అయినా కొని ఉండాల్సింది.. అని పీకుతూనే ఉంది.
ఇంక రేపు ఉదయం విమానమెక్కుతాం కదా .. వెళ్లి ఫాషన్ పేరిట ఎక్కడా చిరుగులు లేని పాంటులూ, కాస్త ఎక్కువ బట్ట ఉన్న చొక్కాలూ తీసుకుని వచ్చేసా..

అక్కడినుండి పిల్లలు "అమెరికా, అమెరికా" అని కంగారు పడ్డారు.. కానీ నాకు మాత్రం పారిస్ మనస్సులో ఉండిపోయింది. ఎంత అందమైన నగరం, ఏమి కట్టడాలు, గాలరీలు, చర్చిలు, రాజ భవనాలు, పుస్తకాల్లో చిన్నప్పుడు చదువుకున్న చరిత్రా, పెద్దయ్యాక ఆంగ్ల నవలల్లో చదివిన వర్ణనలూ ఇన్నాళ్లకి చూడగలగగా, వాళ్ల రోడ్ సైడ్ కఫెలూ, మెట్రో లో ప్రయాణాలూ, ఫైన్ రెస్టారెంట్లూ, ఫాషనబుల్ బట్టల్లో నానా జాతుల వారు, డా విన్సీ, వాన్ గాగ్, మైకేలాన్జిలోలూ, గ్రీక్/రోమన్ దేవతలూ..కట్టడాలూ కళ్లల్లో మెదులుతూ ఉండగానే.. పారిస్ నగరం వదిలి సాన్ ఫ్రాన్ సిస్కో విమానం ఎక్కేశాం.

పారిస్ ఫోటోలు, అమెరికా విశేషాలు వీలుంటే ఇంకో టపాలో..